Programiści to najbardziej poszukiwana grupa specjalistów na rynku pracy. Teoretycznie jeśli jesteś odpowiednio cierpliwy, dokładny i myślisz logicznie, możesz nauczyć się jednego z języków programowania i rozpocząć karierę w IT.
W praktyce nie każdy, kto zaczyna uczyć się kodowania i programowania, zdobywa wymarzoną pracę. Początkujący koderzy po pierwszym wybuchu entuzjazmu dla nowego hobby często czują się przytłoczeni.
Jak nie dać się zniechęceniu i stresowi?
Nauka programowania bez stresu – nastawienie
Nieważne, jakie przedsięwzięcie rozpoczynasz, nastawienie robi dużą różnicę. Oczywiście, nawet nastawiony sceptycznie i zniechęcony jesteś w stanie nauczyć się programowania, ale wtedy na pewno nie polubisz tego, co robisz.
Powiedzmy to wprost: programowanie jest trudne. Gdyby mógł to robić każdy, zapotrzebowanie rynku nie byłoby tak duże. Nawet najlepsi programiści całymi dniami łamią sobie głowy nad rozwiązaniem problemu lub spędzają długie godziny na poszukiwaniu błędu, który rozkłada program.
Jeśli zatem wydaje ci się, że wszyscy dookoła radzą sobie lepiej niż ty, pamiętaj, że każdy co jakiś czas natyka się na rzeczy „nie do przejścia” – niedziałający kod lub dobrze zakamuflowane błędy. Frustracja i poczucie „nie wiem, o co w tym chodzi” nie tylko są normalne, po prostu należy się ich spodziewać zamiast natychmiastowych efektów i postępów.
Nauka programowania bez stresu – czas i harmonogram
Nauka programowania zajmuje dużo czasu. I nie chodzi tu o tygodnie, ale o lata. Programiści z długim stażem to ludzie, którzy uczą się niemal cały czas.
Pomyśl o nauce języka kodowania jak o nauce języka obcego. Musisz zacząć od podstaw, żeby przejść do bardziej złożonych konstrukcji. Dlatego nie ulegaj pokusie pomijania podstawowych rzeczy, które wydają ci się łatwe. W ten sposób ryzykujesz niepotrzebną frustrację, kiedy braki podstaw „wyjdą” przy trudniejszych zadaniach.
Podobnie jak w nauce języka obcego, skup się na jednym temacie i opanuj go dobrze, zanim przejdziesz do następnego. W ten sposób unikniesz uczucia przytłoczenia nadmiarem informacji i niepotrzebnego „mieszania się” nie do końca przyswojonych zagadnień.
Łatwiej ustalisz też cele możliwe do osiągnięcia i zachowasz wysoki poziom motywacji.
Nauka programowania bez stresu – musi zaskoczyć
Nie zniechęcaj się, jeśli nie od razu zrozumiesz wszystkie reguły i zasady programowania. Jednym zajmuje to więcej czasu, innym mniej; jedni dochodzą do tego ciężką pracą, inni doznają programistycznego objawienia. Jedno jest pewne – cud się nie zdarzy, jeśli przestaniesz próbować.
I nie ma to nic wspólnego z nastawieniem, podejściem, talentem ani inteligencją. Programowanie to jedna z tych rzeczy, które albo rozumiesz, albo nie i może zająć trochę czasu, zanim „zaskoczysz”, na jakiej zasadzie działa.
Wytrwałość to jedna z najważniejszych cech programisty.
Nauka programowania bez stresu – korzystaj z różnych źródeł
Programowanie to złożona dziedzina wiedzy. Żaden kurs, podręcznik lub tutorial nie jest w stanie wyczerpać całkowicie tematu, dlatego korzystaj z największej ilości źródeł, do jakich masz dostęp.
Każdy z nich zaprezentuje dane zagadnienie w nieco inny sposób.
Dzięki dużej ilości źródeł masz też szanse na znalezienie tutoriala lub kursu, który będzie dla ciebie najlepszy – zrozumiały, przystępny i zachęcający do dalszej nauki.
Pomaga także znalezienie mentora lub kogoś, kto będzie służył ci pomocą przy trudniejszych zagadnieniach. To, co kosztuje cię kilka dni frustracji może wyjaśnić kilkuminutowa rozmowa.
O kursach i tutorialach dla programistów pisaliśmy TU.
Nauka programowania bez stresu – praktyka, praktyka, praktyka
Samo studiowanie tutoriali i podręczników, choćby najpilniejsze, nie zamieni cię w programistę. Podstawą nauki jest praktyka, twoja własna praktyka, i mierzenie się z wyzwaniami.
Nie bój się ćwiczyć i sprawdzać nabytą wiedzę przez kodowanie dla zabawy lub na próbę. Zacznij poboczny projekt i staraj się w kodzie używać tego, czego się uczysz. Nie przejmuj się, jeśli kod nie zadziała lub pojawią się błędy – ich usuwanie to też część nauki. Z kolei satysfakcja, że twoja praca działa, to świetna motywacja, aby uczyć się dalej.
Praktyka daje doświadczenie, a doświadczenie przekłada się na pewność siebie. To jedyny sposób, aby nie poczuć się przytłoczonym ilością wiedzy i uniknąć zniechęcenia.
Nauka programowania bez stresu – podsumowanie
Programowania nie da się nauczyć pasywnie, samym tylko czytaniem dokumentacji lub studiowaniem podręczników. Nauka teoretyczna musi iść w parze z praktyką.
Aby nie poczuć się przytłoczonym ilością materiału do opanowania, dziel go na mniejsze części i koncentruj się tylko na jednym zagadnieniu w danym momencie. Nie lekceważ podstaw – bez nich trudniejsze zadania będą czystą frustracją.
Na koniec nie zapominaj o odpowiednim nastawieniu. Nauka programowania to długotrwały proces. Programiści na każdym etapie zaawansowania mierzą się z wyzwaniami i problemami, które muszą rozwiązać, aby napisany kod zadziałał.
Zamiast więc zamartwiać się, że programowanie nie jest dla ciebie, bądź wytrwały i nie zniechęcaj się. Wszyscy przechodzili przez to samo!
